Pek fakir iki ihtiyarcık vardı. Karı koca öyle yoksul idiler ki, yiyecek almaya bile paraları yoktu. Bir gün yaşlı adam iş aramaya gitti. Döndüğünde cebi doluydu. Yaşlı kadına:
“Bu para bize zor günler için gerekebilir” dedi. Hepsini küçük bir deri sandığın dibine koyup sakladılar.
Onları pek kurnaz, pek açıkgöz bir oğlan dinlemekteydi. Yaşlı adam çıkar çıkmaz, oğlan eve girip yaşlı kadına “Benim adım Zorgünler, paramı istiyorum” dedi.
Adamcağız sandıktaki paracıklarını düşünerek iç rahatlığıyla eve döndüğünde, karısı onu karşılamaya çıkıp dedi ki, “Bak hele, ihtiyar kocacığım, şu senin dediğin Zorgünler geldi, tüm parayı., benim için diyerek alıp götürdü.”
(Derleyen : Leobardo Guevera M.
Yöre : Fincas Viejas, Mpio. De Tecpan de Galeana, Guerrero.)
(Meksika Masalları, Okyanus yayınları)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder